Δεν προστατεύεται η διαφορετικότητα με την απαγόρευση εκδήλωσής της!
Πριν λίγα χρόνια, ένας παιδικός μου φίλος, που ζει στο Παρίσι, πήγε να παραλάβει μαζί με τη σύζυγό του το κοριτσάκι τους, μετά από την πρώτη μέρα του στο νηπιαγωγείο. Η νηπιαγωγός ζήτησε να τους μιλήσει ιδιαιτέρως και τους έκανε παρατήρηση γιατί το παιδί τους φορούσε σταυρό , προσθέτοντας ότι αυτό απαγορεύεται, αφού αποτελεί σύμβολο που δηλώνει το θρησκευτικό προσανατολισμό του παιδιού και μπορεί να δώσει αφορμή για εκδήλωση ρατσιστικής βίας εναντίον του. Επρόκειτο για έναν ακόμα από τους πολλούς νόμους που ψηφίζονται στις μέρες μας, σε διάφορες χώρες, και κινούνται στα πλαίσια της λογικής ότι η διαφορετικότητα (θρησκείας, φύλου, ιδεολογίας, φυλής, κλπ.) προστατεύεται από το ρατσισμό μέσω της απαγόρευσης σε οτιδήποτε την ...εκδηλώνει! Αυτή η "λογική" μου φαινόταν εντελώς ... παράλογη , από παλιά: από τότε που αποτελούσε το βασικό επιχείρημα για την μη αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες*. Λέω "παράλογη" γιατί, αν την επεκτείνουμε και σε άλλ