Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Δεκέμβριος, 2018

Άρειος Πάγος, το 2009: "... δεν υπάρχει Μακεδονικό Έθνος... και μακεδονική γλώσσα"!

Εικόνα
     Πρόκειται για το την απόφαση 1448/2009 του Δ΄ Πολιτικού Τμήματος του Αρείου Πάγου , που αφορούσε την αίτηση ενός σωματείου για αναίρεση απόφασης του Εφετείου Δυτικής Μακεδονίας, που απέρριπτε την ίδρυση του σωματείου, αφού στο καταστατικό του ανέφερε, ανάμεσα στους σκοπούς του, και τη  " διάσωση και διάδοση Μακεδόνικου πολιτισμού ", όπως και τη " διατήρηση και καλλιέργεια της μακεδονικής γλώσσας " MAKEDONCKI " ". Το δικαστήριο απέρριψε την αίτηση του σωματείου, δεχόμενη την άψογα τεκμηριωμένη πρόταση που εισηγήθηκε η -τότε απλή- Αρεοπαγίτης Βασιλική Θάνου -Φιλοπούλου (ναι, καλά διαβάσατε, αυτή που  ανέλαβε τη θέση του Νομικού Συμβούλου του Αλέξη Τσίπρα , μόλις συνταξιοδοτήθηκε από Πρόεδρος -πια- του Αρείου Πάγου!), το κεντρικό νόημα της οποίας ήταν ότι  "... δεν υπάρχει Μακεδονικό Έθνος ... και μακεδονική γλώσσα "! Άραγε, τι έγιναν αυτά που τότε πρέσβευε η κυρία Θάνου, τώρα που, σαν Νομικός Σύμβουλος του Πρωθυπουργού - σίγουρα - τ

Χριστούγεννα χωρίς Χριστό είναι μακαρονάδα χωρίς ...μακαρόνια!

Εικόνα
     Επειδή, τώρα τελευταία   όλο και περισσότερο , από τα Χριστούγεννα λείπει   ο … Χριστός (κάτι σαν μακαρονάδα χωρίς ...μακαρόνια, δηλαδή!), σκέφτηκα να θυμίσω λίγο για ποιο λόγο το γεγονός της γέννησης του Χριστού είναι τόσο σημαντικό ώστε να χωρίσει την παγκόσμια ιστορία στα δύο (προ Χριστού και μετά Χριστού) και γιατί ο ερχομός του Θεανθρώπου αποτελούσε «προσδοκία εθνών» . Και, επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, σκέφτηκα να το κάνω αυτό με ένα παλιό ποίημα του Γεώργιου Βερίτη (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Αλέξανδρου Γκιάλα), που ταπεινά φρονώ ότι αποδίδει πολύ όμορφα τις απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα: -Νυχτωμένοι στρατοκόποι, στά σκοτάδια πού γυρνᾶτε, σάν τί νά ‘ναι πού ζητᾶτε; Τόσος δρόμος, τόσοι κόποι μές στό σκοτεινό στρατί τ’ ἀνηφορικό, γιατί, νυχτωμένοι στρατοκόποι; Νά! Σέ λίγο ἀρχίζει ἡ μπόρα: Σύγνεφα, βροντή, καπνός· καί τό λιγοστό ἀστροφῶς, πού σᾶς σιγοφέγγει τώρα, ὅπου νά ‘ν’ κι αὐτό θά σβήσει. Καί σεῖς τρέχετε, γυρνᾶτε, λέ