"Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο"!

     Αυτή η ομιλία έγινε εξαιτίας ενός ... λάθους ! Συγκεκριμένα, ενός λάθους μιας γραμματέως του δήμου, που μας είπε ότι, αν το σχολείο μας αναλάμβανε την ομιλία για τους Τρεις Ιεράρχες, θα απαλλασσόταν από την υποχρέωση της αντίστοιχης ομιλίας της 25ης Μαρτίου, κάτι που δεν ίσχυσε (βλ. εδώ ). Έγινε, όμως, και εξαιτίας της ... λαιμαργίας μου! Κι αυτό γιατί, ενώ αρχικά επέμενα να γίνει κλήρωση για το ποιος θα εκφωνήσει το λόγο, τελικά δέχτηκα να τον πω εγώ, αφού μια καλή συνάδελφος μού έταξε να μου φτιάξει ένα ωραίο γλυκό. Για να πω όλη την αλήθεια, συμφώνησα και υπό τον όρο ότι δεν θα συνέτασσα μια ξεχωριστή ομιλία, αλλά απλά θα έλεγα με πιο απλά λόγια αυτά που περιελάμβανε το Μήνυμα της Ιεράς Συνόδου για τη συγκεκριμένη εορτή, το οποίο είχα διαβάσει και είχα βρει πολύ καλό και εύστοχο. Τελικά, εξαιτίας και της τεμπελιάς μου, βρέθηκα στο σολέα του Αγίου Βλασίου για να μιλήσω , μετά από πολλή  προσευχή και σκέψη, αλλά χωρίς να κρατώ τίποτα γραπτό στα χέρια μου (ούτε κα

     Όσοι ανοίξατε στις 9-1-2016 το Google, θα είδατε το αφιέρωμα στην " 41η επέτειο από την ανακάλυψη του βουνού των πεταλούδων " Danaus plexippus, είδος που είναι γνωστό ως Πεταλούδα Μονάρχης .  Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό σε ομορφιά και μέγεθος είδος πεταλούδας του Μεξικού, που παρουσιάζει κάποιες μοναδικότητες, σε σχέση με τις άλλες πεταλούδες.  1. Είναι η μόνη πεταλούδα που μεταναστεύει και μετά επιστρέφει, όπως ακριβώς κάνουν τα πουλιά!  2. Το ταξίδι από το Μεξικό προς τη Βόρεια Αμερική, που ξεκινά στην αρχή του καλοκαιριού, κρατά τρεις γενιές (λίγο πάνω από μήνα η διάρκεια ζωής της κάθε γενιάς), ενώ το ταξίδι της επιστροφής, που ξεκινά τον Αύγουστο, γίνεται από μία και μόνη ... σούπερ γενιά! Το πως το ίδιο είδος έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά στη μία από τις τέσσερις γενιές του κάθε έτους παραμένει ένα αξιοπερίεργο της εντομολογίας.  3. Τέλος, αποτελεί αντικείμενο έρευνας το πως οι διαφορετικές γενιές καταφέρνουν να επιστρέφουν στα ίδια μέρη

     Σας παραθέτω ένα βίντεο που έφτιαξα από δικές μου φωτογραφίες, με θέμα τις πεταλούδες της Ελλάδας . Ζητώ κατανόηση για την ποιότητα των φωτογραφιών αλλά, απ' ο,τι ίσως ήδη γνωρίζετε, η ψηφιακή μου κάμερα δεν είναι ούτε των 100 € και οι δυνατότητές της πολύ περιορισμένες (ειδικά όσον αφορά την εστίαση και τη σταθεροποίηση). Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, μεταξύ των άλλων, να μην μπορέσω ν'απαθανατίσω ικανοποιητικά αρκετές άλλες πεταλούδες από αυτές που θα δείτε -υπολογίστε άλλες τόσες !-, τις χάρηκα όμως με το βλέμμα. Τα ονόματα των πεταλούδων τα μαθαίνω σιγά-σιγά και θα τα έχω σε επόμενη έκδοση του βίντεο, όπως και κάποια άλλα είδη που φωτογράφισα μετά τη δημιουργία του.  Σας επισυνάπτω και το εξώφυλλο από ένα βιβλίο (το μοναδικό , μέχρι τώρα, στη χώρα μας) του Λάζαρου Παμπέρη , για όσους θέλουν να θαυμάσουν τα περίπου 250 είδη πεταλούδων της χώρας μας , φωτογραφημένα της προκοπής και με πληροφορίες για το καθένα είδος ξεχωριστά. Στο εξώφυλλο αυτό, έχει φωτογρα

     Ο Απρίλης είναι ο μήνας που ανθίζουν οι περισσότερες από τις ελληνικές ορχιδέες (το κάθε είδος για δύο εβδομάδες συνήθως), οπότε είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, για όσους από σας θέλετε, να γνωρίσετε τις αποικίες τους, που υπάρχουν στον Πευκιά Ξυλοκάστρου. Την ξενάγηση την αναλαμβάνω εγώ , που από καιρό έχω κολλήσει το "μικρόβιο" με τα ορχεοειδή.      Σ' όσους από σας αρέσει να φωτογραφίζουν οτιδήποτε όμορφο ή σπάνιο, θα σας δοθεί η ευκαιρία να φωτογραφήσετε τους μικροσκοπικούς αυτούς συγγενείς των τροπικών ορχιδέων (όταν λέω «μικροσκοπικούς», εννοώ το μέγεθος του νυχιού του μικρού έως του μεγάλου δακτύλου του χεριού σας -προς αποφυγή απογοητεύσεων). Ακόμη κι αν έχετε απλά δυνατότητα micro και όχι s-micro (δηλ. super micro) στην κάμερά σας, υπάρχουν "κόλπα" που μπορούν να σας δώσουν το επιθυμητό αποτέλεσμα!       Μπορείτε επίσης να φέρετε μαζί σας και τα παιδιά σας, ή όποιον άλλον ενδιαφέρεται να μάθει τις συγκεκριμένες τοποθεσίες των αποικιών, ώσ

     Από τότε που ανακάλυψα ότι οι ορχιδέες δεν είναι μόνο κάποια φαντασμαγορικά φυτά των τροπικών δασών αλλά έχουν "συγγενείς" και στην Ευρώπη, που μάλιστα στη χώρα μας αριθμούν πάνω από 200 είδη , σιγά-σιγά κόλλησα "ορχεοειδίτιδα", έγινα δηλαδή λάτρης τους, και άρχισα να τις αναζητώ και να τις φωτογραφίζω . Αποτέλεσμα αυτών των φωτογραφιών είναι το βίντεο που σας παραθέτω,   με θέμα -τι άλλο;- τις ελληνικές ορχιδέες , που περιλαμβάνει 37 είδη που αξιώθηκα να δω και να φωτογραφίσω στις περιηγήσεις μου στην ύπαιθρο της όμορφης πατρίδας μας. Η ταξινόμηση ενδέχεται να μην είναι απόλυτα ακριβής, αλλά η ομορφιά τους -παρά το μικροσκοπικό τους μέγεθος- αδιαμφισβήτητη! Εκ των προτέρων σας ζητώ συγγνώμη, γιατί η ποιότητα των φωτογραφιών δεν είναι αυτή που θα αναδείκνυε σ' όλο της το μεγαλείο την ομορφιά των ορχεοειδών της πατρίδας μας, αλλά πρέπει να καταλάβετε ότι παλεύω με φωτογραφικές μηχανές φθηνότερες των 100 € να αποθανατίσω άνθη μικροσκοπικά

     Το καλοκαίρι πλησιάζει και τα βλαστάρια μας, αγόρια και κορίτσια, θα πέσουν(;) και πάλι στην παγίδα των κατασκευασμένων ανύπαρκτων προτύπων ομορφιάς και θα μπουν στην προκρούστια κλίνη διαφόρων αμφιβόλων μεθόδων (αδυνατίσματος, γύμνασης, διατροφής, κλπ.) για να τα προσεγγίσουν.      Το βίντεο που σας παραθέτω, παρ’ όλο που αποτελεί διαφημιστική καμπάνια εταιρίας καλλυντικών, φανερώνει την αλήθεια των παραπάνω (προσέξτε, ειδικά, το τελικό μέρος της ψηφιακής επεξεργασίας της φωτογραφίας):        Εδώ θα αναφέρω προσωπική  -ομολογουμένως τραυματική -  εμπειρία μου , όταν, πριν πολλά χρόνια, είχα βρεθεί στα στούντιο του τηλεοπτικού σταθμού STAR, τη μέρα που θα γίνονταν τα καλλιστεία Miss Young και συνάντησα από κοντά τα 17χρονα και 18χρονα κορίτσια που ετοιμάζονταν να βγουν, με μαγιό, στο πλατό. Έπαθα σοκ! Στην κυριολεξία δεν βλέπονταν! Το παχύτερο σημείο του ποδιού τους ήταν το γόνατο, απλά και μόνο γιατί ήταν …κόκκαλο! Το τηλεπεριοδικό που είχαμε αγοράσει είχε στο

     Για την κοιλάδα της Φλαμπουρίτσας , στο όρος Κυλλήνη (Ζήρεια), στην Κορινθία, έχω ξαναγράψει (βλ. εδώ ). Εδώ, θα ασχοληθώ με μια ανοιξιάτικη εξόρμησή μου εκεί, το Σάββατο 14-5-2016 , με άλλα τέσσερα άτομα, όλα πάνω απ’ τα πρώτα ...ήντα (μερικά και πάνω από τα τρίτα!), τα μόνα που ανταποκρίθηκαν σε σχετική πρότασή μου. Ο ρυθμός ήταν τόσο ..."άνετος", που τα 45 λεπτά της κατάβασης ως την κοίτη του Σύθα, που ήταν κατάξερη λόγω της ανομβρίας, τα κάναμε 2 ώρες! Απολαύσαμε, λοιπόν, τη δροσιά της ρεματιάς και επιστρέψαμε, μέσα σε μια ευωδία από σπάρτα που έφερνε ένα ελαφρύ βοριαδάκι από τα χαμηλότερα μέρη της κοιλάδας. Τέλος, πήραμε ένα ελαφρύ γεύμα σε κάποιο απ’ τα μαγαζάκια των Μεσαίων Τρικάλων, κάτω από τη σκιά ενός έλατου και με απέραντη θέα στον Κορινθιακό και τα γύρω χωριά.  Κατά τη διάρκεια της πεζοπορίας μας, συναντήσαμε την κενταύρια τη θριαμβική και το ηλιάνθεμο του Υμηττού ...  ...το δωρόνικο το στυλώδες και την ορχιδέα λιμόδωρο το εκτρωτ