Powder day αλά ελληνικά και ...όταν η τρέλα πάει στα βουνά!

     "Powder snow" και "powder day" (= "αλευροχιόνι" και "αλευρομέρα") είναι η έκφραση για την ύπαρξη φρέσκου και απάτητου χιονιού, που προσφέρει πολύ όμορφες εμπειρίες σε όσους ξέρουν πώς να το χαρούν.

Σας παραθέτω σχετικό βιντεάκι από τη Βασιλίτσα Γρεβενών, που δείχνει για άλλη μία φορά ότι η ομορφιά βρίσκεται πολύ πιο κοντά από τα γνωστά κοσμοπολίτικα θέρετρα των Άλπεων.

Αφιερωμένο στα ξαδέρφια μου, με τα οποία ζήσαμε μαζί μια powder day, εκείνο το μακρινό ηλιόλουστο πρωινό στο χιονοδρομικό κέντρο του Μετσόβου. Ήταν η πρώτη φορά (τρίτη λυκείου) που έκανα σκι και, μπορεί να μην έμαθα και πολλά πράγματα, αλλά πρόσφερα άφθονο γέλιο σ’ όλο το χιονοδρομικό κέντρο (όσοι γνωρίζουν, ξέρουν για τι μιλάω! …).

Από -πικρή- πείρα σας λέω ότι είναι πολύ πιο εύκολο να κάνεις σκι σε φρέσκο απ’ ότι σε παγωμένο χιόνι, γι αυτό και είναι δυνατές αυτές οι κινήσεις ακριβείας, μέσα σε πυκνό δάσος, που φαίνονται σε κάποιο σημείο του βίντεο -όχι ότι θα τις έκανα κι εγώ!

Να’ ναι καλά τα παλικάρια που τ’ ανέβασαν!

Κάθε τι, όμως, έχει και τα όριά του και, όταν αυτά τα όρια αφορούν την επικινδυνότητα, η υπέρβαση αυτών των ορίων καταντά σωστή τρέλα.

Ο λόγος για την "ελεύθερη κατάβαση", δηλαδή την κατάβαση με σκι ή χιονοσανίδα (snowboard), μιας πλαγιάς εκτός οποιασδήποτε πίστας ή τεχνητής διαμόρφωσης.

Και μπορεί ο λαός μας να λέει ότι η τρέλα δεν πάει στα βουνά (στους ανθρώπους πάει), τι γίνεται όμως όταν η τρέλα (και το χρήμα, μιας και δεν μιλάμε για κανένα φτηνό σπορ) των ανθρώπων παίρνει τα βουνά θα το δείτε στο βίντεο που ακολουθεί, όπως και σε αναρίθμητα άλλα στο διαδίκτυο που έχουν σχέση με την "ελεύθερη κατάβαση".

Και η σκέψη που μου' ρχεται αυτόματα στο μυαλό είναι ότι την ώρα που το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας στερείται ακόμη και τα στοιχειώδη, κάποιοι ξοδεύουν αμύθητα ποσά για να ικανοποιήσουν την τρέλα τους!

Τελικά, η αδρεναλίνη μπορεί να εξελιχθεί στο ισχυρότερο ναρκωτικό...