Το χιονισμένο Σαραντάπηχο, ο κορμοράνος και η ...απληστία μου!
Με αυτή την ανάρτηση θέλω , κατ' αρχήν, να σας κάνω κοινωνούς των όμορφων χιονισμένων εικόνων που απόλαυσα σε ένα πρωινό μου περπάτημα στις 11 Γενάρη του 2010 στα δάση του χωριού Σαραντάπηχου Κορινθίας (τότε μπορούσα να ξοδεύω βενζίνη για να κάνω περπατήματα και αλλού, εκτός από τον Πευκιά Ξυλοκάστρου). Το Σαραντάπηχο είναι ένα μικρό ορεινό χωριό της Κορινθίας, χτισμένο αμφιθεατρικά, σε υψόμετρο 1230-1300 μέτρων, μέσα σε πυκνό δάσος από μαύρα πεύκα και έλατα. Στη δεκαετία του 1930, α ποτέλεσε διάσημο σ’ όλο τον κόσμο ορεινό θέρετρο , με ξενοδοχείο υψηλών προδιαγραφών ("Αναγέννησις", το όνομά του) και δικό του μικρό αεροδρόμιο(!) και έχει φιλοξενήσει πολλούς διάσημους, μεταξύ των οποίων και ο βασιλιάς της Αιγύπτου Φαρούκ! Ρόλο σε όλα αυτά έπαιξε το γεγονός ότι ένας Σαρανταπηχιώτης, ο Ιωάννης Γ. Σπυρόπουλος (1896-1973), υπήρξε, εκτός από καθηγητής του Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου στη Νομική Αθηνών και ακαδημαϊκός, δικαστής του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγ...