Ένα Χριστουγεννιάτικο αντιπαραμύθι, για μικρούς και μεγάλους.
Μέσα στα κείμενα που περιείχε ξεχώρισα ένα που και τότε μου είχε
κάνει πολύ καλή εντύπωση, γιατί έδινε με έναν πολύ ευρηματικό τρόπο το νόημα
των Χριστουγέννων, έτσι που να μπορεί να το συλλάβει και ο πιο απλός νους
-παιδικός και μη.
Πρόκειται για το «Χριστουγεννιάτικο αντιπαραμύθι σε τρεις
παραλλαγές» ή «Η αξιοπρέπεια του ανθρώπου και η αναξιοπρέπεια του Θεού»
του Ηλία Βουλγαράκη, το οποίο είχε κυκλοφορήσει και σαν ξεχωριστό
βιβλίο.
Είναι ένα είδος σύγχρονης παραβολής θα έλεγα, που, μέσα από τρεις
απλές ιστορίες, προσπαθεί -και πιστεύω ότι τα καταφέρνει αρκετά καλά- να
αποδώσει τις βαθύτατες θεολογικές αλήθειες της γιορτής των Χριστουγέννων.
Για τους συναδέλφους μου
εκπαιδευτικούς, νομίζω ότι θα μπορούσε να αποτελέσει και αντικείμενο συζήτησης
στην τάξη -αφού αναγνωσθεί- καθώς και ιδέα για κάποιο μικρό θεατρικό, αν
δραματοποιηθεί μόνο η μία ιστορία, ή και για μεγαλύτερο, αν γίνει σε τρεις
πράξεις (μακριά από παχουλούς αγιο-Βασίληδες -δημιουργήματα της κόκα-κόλα- και
όλα τα συναφή, που το μόνο που καταφέρνουν είναι να «κουκουλώνουν» το
πραγματικό νόημα της γιορτής).
Καλό θα είναι λοιπόν να μάθουν κάποτε τα παιδιά γιατί τα
Χριστούγεννα λέγονται -και όντως είναι- γιορτή της αγάπης και ποια
ακριβώς είναι αυτή η υπέρτατη πράξη αγάπης που έκανε ο Θεός προς το
πλάσμα του τον άνθρωπο και την οποία γιορτάσαμε αυτές τις μέρες.
Πιστεύω ότι, όποτε βρείτε καιρό, αξίζει να διαβάσετε το
κείμενο που σας παραθέτω ή και να το θυμηθείτε, όσοι το έχετε ήδη υπόψη σας.
Άλλωστε, ποτέ δεν είναι
αργά για να νοιώσει κανείς το πνεύμα των Χριστουγέννων…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου